Մի տարի անցաւ ...

Բարև երեխերք ջան : Ոնցէ՞ք : Գիտէ՞ք էսօր ինչ օր է :Չգիտէ՞ք :Վայ բա դա մոռանալու բանա : 1 տարի առաջ ճիշտ էս որը ըս կարողացայ Արամին տեսնեմ :Թեհրանում համերգ ունէին :Էս մէկը հո յիշու՞մ էք :Ճիշտա ես ձ օրն էկ գնացել էի համերգին բայց միայն համերգի 2-րդ օրը յաջողեցի Արամին մօտիկից տեսնել ու նկարւել :Ախր կարգապահները չէին թողնում որ մօտենանք իրան :Չգիտեմ ինչի համար : Ես էդ ժամանակ էնքան ջղայն էի որ ում ինչ ուզում ասում էի , էլ չիմ նայում դէմս ովա կանգնած : Բայց վերջապէս ընկերուհուս ծանոթի միջոցով կարողացա ներս մտնեմ ու տեսնել Արամին : Հէնց ներս մտամ ու տեսամ Արամը մի քանի քայլ այնկողմ կանգնածա ձեռքերս պաղեցին ,ոտքերս թուլացան , քրտնելիմ ու ոչինչը չիմ հաւատում , տեղումս քարացել իմ ,ու չգիտեմ ոնց ասեմ թէ սիրտս ինչպէս էր խփում , ինքս էլ չգիտեմ թէ սիրտս ինչպէս էր տեղումը մնացել ու դուրս չէր ընկել :Ոչ մի ձայն չիմ լսում ու ոչինչ բացի Արամէն չին տեսնում:Չեմ չափազանցնում դա իրօք այդպէս էր : Մի քանի վայրկեան նոյն վիճակում մնացել իմ որ միանգամից զգացի ընկերուհիս անընդհատ ինձ է կանչում :Ասացի ինչա՞ , ինչի՞ համար էս գոռում , ասաց մի ժամա քեզ եմ կանչում չես լսում , յուշտ որտեղա , չես էթում Արամէի մօտ հիմա կը գնա հա , հազիվ ստեղա , շուտ արա ու ինչ առաջ հրեց : Դէ էլ հետոյ գնացի մօտիկ ու դեռ ոչիչ չհասկանալով նկարւեցի ու սենեակից դուրս էկա :Ինչգան բաներ որ չիմ պատռաստել :ոչ մէկը չկարողացամ ասեմ իրան : համերգը վերջացավ որ մինչ օրս խօսքերս մնացին իմ մէջ...

էս գրւածքը էսօր եմ գրել ՝

Մի տարի անցաւ...
Մէկ տարի : 365 օր :365 տարբեր օրեր : Շատ տարբեր , լաւ , վատ , ուրախ , տխուր ... անցան ու գնացին :Մի տարի առաջ էր , մի տարի առաջ էր այդ ամէն ինչը , այդ անմոռանալի վայրկեանները , որը հաւէտ կը մնան իմ յուշերում : Որոնք տեղ են գտել հոգուս խորքում : Որոնք միշտ յուշել են ինձ իմ երջանիկ րոպէները : Շատ էի սպասել այդ օրւան : Սակայն երկար չտևեց այն , ընդամենը 2 ժամ ու վերջ :Վերջացաւ այդ օրը ու նա գնաց : Գնաց ու էլ ես չտեսա նրան , գնաց ու ես այլևս չունեցա երջանիկ վայրկեաններ : Գնաց ու ինձ իմ յուշերոմ մենակ թողեց :Թոշեց ու գնաց : Գնացի հետևից , փորձեցի գտնել որ նորից տեսնեմ ու խօսեմ նրա հետ : Բայց չեղաւ , չստացւեց : Ոչ 1 անգամ , ոչ 2 անգամ , բազում անգամներ ես փորձեցի հասնել նրան ու չստացւեց : Բայց ես սրանից շատ աւելի եմ կարող , ես կը փնտրեմ ու մի օր կը գտնեմ նրան ... խոստանում եմ :

Չեմ հասկանում ինչի չի էլնում նկար դնեմ : Միւս անքամ :Նոր նկարներ չունեմ :

Ասեմ ձեզի որ 3 օրից գնում եմ Հայստան երևի մի ամսով : Յոյսով եմ որ Արամին գոնէ էս անգամ կը տեսնեմ : Ինչ նոր ասմագրեր տեսամ կը բերեմ որ նկարները դնեմ:Աղօթէք գոնէ էս անգամ տեսնեմ իրան:

Եւ վերջում առիթից օգտւելով ուզում եմ ցաւակցութիւն յայտնեմ Գեղամ Ղանդիլեանի (Գոքորի) ու Արամ Միսկարեանի (Գարիկի) մահւան կապակցութեամբ :Իրօք որ անսպասելի ձևով հեռացան քանի դեռ շատ երազանքներ ունէին իրենց կարճ կեանքում :

Դէ շատ խօսացիմ :Բոլորիտ կը կարօտեմ յատկապէս իմ շատ սիրելի վեբլագին : Դէ ես գնում եմ հազար ու մի երազանքներով : Գնում եմ որ իմ կարօտս առնեմ իմ հայրենիքից ...

Ժամ արեցի էս 2 օրում նորից կը գրեմ ...